Het leven gaat rustig zn gangetje

Hoi allemaal.
Zoals jullie zien heb ik 150 foto's online gezet op deze blog, met dank aan een anonieme weldoener die me die ruimte kado heeft gedaan, (bedankt Mam).
Nou hier ging alles de afgelopen tijd zo z'n gangetje, mijn hoofdtaak is de houtvooraad bijwerken en de jongens lesgeven maar daarnaast doe ik ook andere klusjes. Zo is bijvoorbeeld bij de laatste aardbeving het kantoor van Jan in Christchurch beschadigd, hij kwam er gelukkig uit, en dat gebouw moet nu worden afgebroken. Gelukkig heeft het bedrijf besloten niet failliet te gaan maar veel werk naar huis te verplaatsen, daarom moesten we in de afgelopen weken ineens in sneltreinvaart het kantoor hier in huis afmaken. Dus heb ik wat muren geschilderd en dergelijk. Daarnaast hebben we nog steeds bijna iedere dag aardschokken, of misschien voorschokken, want er was 1 man die de laatste aardbeving als enige voorspelden en hij zegt dat de kans groot is dat er de 20 ste (morgen!!!) weer aardbevingen komen. Dit baseert hij aan de hand van de aantrekkingskracht van de maan op de aardplaten. En dit weekend is het weer volle maan, dus we zullen wel zien, gelukkig zit ik hier in een stevig huis. Maar het begint er op te lijken dat iemand Nieuw Zeeland van de kaart wil vegen.
2 weken geleden hebben Rado, Jennifer, Jotham en ik Mount Grey beklommen en met Neill en Kate ben ik vorige week vrijdag naar de kroeg geweest, maar toen we om 22:10 ons 2e biertje wilden bestellen kregen we inneens te horen dat de bar al dicht was, OM 10 UUR 'S AVONDS, OP VRIJDAG AVOND. Ja dit is echt het uitgaans paradijs.
Dezelfde avond was ook de Aardbeving in Tokio geweest maar gelukkig gaat alles nog goed met de mensen die ik daar ken. Maar de aardbeving hier was echt niets vergeleken met daar, verschrikkelijk. Wel hebben we aan de Noordkant van het Noorder eiland een Tsunamie gehad van de beving in Japan. Een Tsunamie van wel 30 cm, jaja, gevaarlijk hoor.

Een ander mysterie was het toen ik mijn vuile was naar de wasmachine wilde brengen maar ik ze niet kon vinden. Na de hele kamer door gezocht te hebben begon ik me toch af te vragen wie er nou vuile was jat. Kom ik even later Merel tegen en vraag ik of zij mijn was had gezien "Ja hoor dieheb ik net voor je gewassen, alsjeblieft". Ehh oke badankt, Ik ben het helemaal niet meer gewend joh, een moeder die mijn was doet, dat is wel weer even wennen zeg.
Ook heb ik hier het houtschuurtje afgebouwd samen met Neill uit Engenland en heb veel plezier gehad met alle andere WWOOFers die hier waren. Met Rado een aardig man van boven de 50 uit Slowakije met wie ik cake heb gebakken en die me constant Brad Pitt noemde (ik moet toch echt eens 7 years in Tibet kijken), hij is tegelijkertijd vertrokken met Jennifer een Duits meisje van 20 die 3 maanden door Nieuw Zeeland reist en met wie ik het goed kon vinden. Een half weekje waren er ook Caleb en Nadesjda uit de USA en met Caleb heb ik veel samengewerkt. Na de Amerikanen kwamen Neill en Kate uit Engenland voor 10 dagen, 2 erg aardige twintiggers die me een heel nieuw spel leerden, monopolie kaartspel, heel anders dan echt monopolie maar hartsikke leuk. Met Neill heb ik veel hout gekapt bij de rivier (op de meest ingenieuse manieren) en het houtschuurtje afgebouwd. Caleb en Jotham zaagden het hout klein met een kettingzaag (die ik weigerde te gebruiken omdat dat ding uit '61 komt en ieder moment kan ontploffen) maar ik ben nu wel een profecioneel houthakker geworden, mijn handen hebben bijna geen huid meer. Een iets minder moment was ook toe er een boom op mijn been stuiterde, we hadden hem net omgezaagd en hij was op het land van de boze buurman gevallen (hij had al eens een aanklacht ingediend omdat iemand over zijn land liep). Dus toen we hem verder naar beneden haalden stuiterde hij inneens en land hij op mn been. Oh Shit, maar gelukkig niets ernstigs.
Nu zijn er geen andere Wwoofers meer en ben ik dus helaas de enige. Daardoor help ik nu ook veel meer in huis met schoonmaken, koken en de afwas doen. Iets wat eerst door de vrouwelijke Wwoofers werd gedaan, Merel houdt er een nogal ouderwets rolpatroon op na. Gister avond was het Shabat, iets wat ze hier ook wekelijks houden, en er was wat bezoek, een Kiwi die 35 jaar geleden uit Nederland was geemigreerd en haar dochter en ze hadden allemaal zelfgemaakte wijn bij zich, de lekkerste vond ik die van Eiken bladeren, ja bladeren. Ik wist niet dat je wijn van bladeren kon maken maar het was een echte godendrank.
Ik heb net mn vader via Skype uitgezwaaid en hij zal hier hopelijk om half 12 de 21ste aankomen, dan gaan we samen een maand rondreizen. Ik heb er ech ontzettend zin in om hem weer te zien en ook om weer rond te gaan reizen. Dus tot de volgende keer.