Een tochtje door een afwasser en een lieve hond

De Bijbelstudie van dinsdag 28 Sep was een succes. Annemarie en ik hadden besloten om het over Job te doen en dan de vraag erbij te stellen; Do You Get What You Deserve? Een moeilijk onderwerp waarbij de kans op ruzie en te heftige discussies groot was. Maar gelukkig ging alles goed en kwamen er heel persoonlijke en ontroerende verhalen naar voren.
De zelfde avond met wat mensen naar Nahariya geweest en daar heerlijke IJsyoghurt gegeten in een Yoghurtbar.

De dag erna zetten ik een gestoord plan door dat ik al een tijdje in mijn hoofd had zitten; als je in de Dishwash werkt krijg je rare ideeen.
Namenlijk; Goh ik zou wel eens door de Machine heen willen gaan. Maar er zijn wat probleempjes.
1 Het water in de machine is 80 graden.
2 De Machine is niet de schoonste
3 Hoe hard zijn die stralen eigenlijk

Dus de avond er voor al het water vernieuwd en het laten afkoelen zodat ik woensdag ochtend erdoor kon, en het water toch redelijk schoon was. Woensdag ochtend in zwembroek in de keuken verschijnen,in de maschine gaan liggen, een bord voor de edele delen leggen als bescherming, Duikbril op en maschine aanzetten.
Dit alles is gefilmd en ik zal de link zo snel mogelijk hieronder vermelden, have fun.
Het was nog best lekker eigenlijk.

1 Oktober was de laatste dag van het Sukkot feest en gingen we naar een plaatsje in de buurt om dat te vieren. Er word ook meteen gevierd dat ze de Torahrol uit hebben en de volgende dag weer bij het begin beginnen
Dus er was een groot feest waar we met de plaatselijke Joden om de Torahrollen hebben gedanst. Dit was heel erg leuk en grappig ook al mochten mannen en vrouwen niet samen dansen.

2 Oktober gingen we Gina op de trein zetten in Akko zodat ze naar het vliegveld kon om terug naar huis te gaan. Maar waar we geen rekening mee hadden gehouden was dat het een feestdag was (zoals ik al zij vieren de Joden dat ze opnieuw in de Torah beginnen) wat dus inhield dat er geen treinen gingen. Dus meteen weer instappen en heel sne naar zuid-Akko gereden om haar op de bus te zetten, maar die ging ook niet, dus op naar Haifa. Die ging ook niet dus nog verder door naar Haf Hof Chamiel, of zoiets. Daar ging hij wel maar ondertussen waren we wel al 2 uur verder. Ze haalde het vliegtuig wel maar toen we terug kwamen in Nes Ammi was degene die na ons de auto had gereserveerd wel pissig want in plaats van 11 uur waren we pas half 2 terug.
Diezelfde avond opweg naar de supermarkt kwamen 3 jongen honden ons achterna tot in Nes Ammim, eentje bleef en die nam ik onder mij hoeden, ik noemden hem Shy. Volgens mij is het een kruising tussen een Duitse herder en een Labrador. Hij is hartstikke slim.

De volgende dag begon ik met Shy te trainen en een baasje voor hem te zoeken, ik ben hier over een paar weken weg en dan moet hij iemand hebben om voor hem te zorgen.
Toen ik moest werken heeft hij 4 uur voor mijn deur op me liggen wachten.
S'avonds had Debora de 2 andere honden gevonden en meegenomen. 1 hond zou me misschien zijn gelukt om hier onder te brengen maar 3 kreeg ik niet voor elkaar, dus heb ik ze moeten opsluiten en ze zijn vanmorgen door de gemeente opgehaald, hopelijk vinden ze een goed baasje.

Nou tot hoors dan maar en ik spreek jullie nog