Trouble and THUIS

For all the people who strangely enough are not able to read Dutch, there is an English version of my blog under the Dutch one.

Mijn laatste blog schreef ik vanuit Jeruzalem. Na afscheid te hebben genomen van de inwoners van het Peace House, e-mails te hebben uitgewisseld, en met de eigenaar, Ibrahim, nam ik de Bus naar Ein Gedi Wadi. Hier had ik de week ervoor mijn schoenen laten liggen. En ik mocht de kamer bekijken of ze er nog waren. Na de kamer, gevonden voorwerpen, bagagehok en schoonmaakhok bekeken te hebben, kwamen ik maar tot de conclusie dat mijn schoenen er niet meer waren. Ik hoop dat iemand anders er blij mee is. Toen een uur op de bus naar Eillat gewacht. Uiteindelijk s’middags in Eillat aan gekomen. Vanuit daar naar de grens met Jordanië. Over de grens gaan was geen probleem, maar om in Jordanië naar Petra te komen wel. Uiteindelijk heb ik een taxi genomen, die me weer op een andere taxi zetten, die me naar Petra bracht. 2 uur later was ik in Petra waar ik naar het Moon Valley Hotel ging dat een Franse Gids voor me had geregeld, die ik in het Peace House in Jeruzalem had leren kennen.
De volgende dag begonnen de problemen, toen ik geld probeerde to pinnen bij de Arabic Bank, werd ineens mijn pas ingeslikt, terwijl ik de goede pincode had ingetoetst. Nadat ik naar binnen liep en mn pas terug kreeg probeerde ik bij een andere bank te pinnen, foutieve pin, foutieve pin. Wat? Na veel gedoe en veel gebel en verschillende banken te hebben bezocht kwam ik er achter dat mijn pas was geblokkeerd. Kut, daar sta ik dan in Jordanië, met 8 dinar (ong. 8 euro) die ik over had. De banken waren absoluut niet behulpzaam, mijn moeder en het plaatselijke postkantoor wel. Na heel, heel, heel veel gedoe, gezeur en frustatie, kwamen we eruit door mijn passen definitief te laten blokkeren en de Western Union Bank te bellen en een nood lening te krijgen. Nou hier moest ik het dan maar voor de rest van de week me doen.
In de middag bezocht ik Petra, een oer oude stad die helemaal uit de rotsen is gehakt. Een mooie, maar erg gecommercialiseerde plek. Ik had er een leuke tijd en sprak met wat jochies die daar allemaal troep verkochten. De mensen keken me allemaal raar aan omdat ik op bloten voeten liep de hele dag (mijn schoenen waren weg, mn slippers kapot en mn sandalen stonken). Maar het was mooi en ik heb er veel foto’s genomen.
S’avonds door het nieuwe Petra zwerven met z’n restaurants en meer dan 50 hotels. De Franse gids bezocht in haar hotel, een goed gesprek gehad met de eigenaar van dat hotel. Op straat werd ik uitgenodigd door wat jonge mannen voor wat te drinken en het was een leuke avond.
Volgende dag (donderdag) vroeg met de bus terug naar Aquaba om daar de grens over te gaan, terug naar Israël. In Eillat het Shelter hostel opzoeken, de taxichauffeur dacht dat ik Shelton Hotel zei en bracht me naar een duur hotel. Toen hij het eindelijk begreep was hij erg boos omdat hij wel 3 kilometer verder moest rijden. Het Shelter Hostel is een hostel van een Nederlandse man, John, die 40 jaar geleden als hippie het geloof vond en nu mensen probeert te bekeren. Ik zat bij de Bijbelstudie om 11 uur. Die was mooi, iedere dag lezen ze een stuk uit de bijbel en dan legt John er wat over uit. Het gekke alleen was, dat ik de enige was die er op in ging en zei dat ik het hier en daar niet met hem eens was. Kennis gemaakt met de andere bewoners/vrijwilligers. Daarvan waren er trouwens erg veel Nederlands, ook een typisch verschijnsel waren Maxime en Haïm, 2 Joodse jongens die een paar jaar ouder waren dan ik en ook op de Shelter woonde. Zei hadden allebei een moeilijk verleden met drugs en criminaliteit. Tot ze, zoals ze zelf zeiden, naar de Shelter kwamen en er Jezus leerde kennen. Nu zijn het Messiaanse Joden (joden die in Jezus geloven) en gat het een stuk beter met ze. S’middags naar het strand van Eillat en daar heerlijk gezwommen en in de zon gelegen en ook nieuwe slippers gekocht.
De volgende dag leerde ik bij het ontbijt Daniël en Maria kennen, een net getrouwd stel van rond de 26 jaar van Zweden. Met hun ben ik s’middags wezen snorkelen en hebben ze me een beetje Zweeds geleerd.
Het snorkelen was erg mooi en de zweden waren erg gezellig. S’middags zaten we lekker te praten op het terras van het Shelter Hostel en ineens zei een Finse gast uit het niets tegen mij, “God zei me dat hij in jou hard een ‘Preachers’hard ziet.” Ik stond daar even beduusd van en toen zei ik bedankt voor het compliment maar dat dat waarschijnlijk niet waar was, omdat ik niet zo van mensen houd die andere mensen vertelden hoe ze moesten geloven. Dit alles was een best rare ervaring.
S’avonds was het Erev Shabat, maar in de Shelter Hostel werd dat iets anders gehouden dan in de rest van Israël. Eerst kwamen er heel veel bezoekers, groepen uit China, Peru, Noorwegen, Argentinië, Finland, Rusland en de Sudanese vluchtelingen die in de buurt wonen. Toen werd er muziek gemaakt die Jezus prijsde en daarna begon John te prediken, een mooie preek met veel kracht in z’n stem die tegelijkertijd in alle aanwezige talen werd vertaald door iemand van de groep die Engels kon. Daarna was er een gratis maaltijd voor iedereen.
De volgende dag probeerde ik de bus naar Tel Aviv van 11:30 te krijgen maar die zat vol. Net als die van 13:00, dus uiteindelijk maar die van 15:00 gereserveerd. Na afscheid te hebben genomen van de Shelter Hostel en e-mails te hebben uitgewisseld met de Zweden, ging ik samen met 2 andere Nederlandse gasten van de hostel met de bus naar Tel Aviv. 5 uur later waren we er. Hier ging ik opzoek naar het hostel dat mij was aangeraden door Susanne uit Nes Ammim, Ha Yarkon 48, en hup naar bed. Volgende morgen opstaan, souvenirs kopen voor mijn familie. En op naar het vliegveld.
Op het vliegveld inchecken, en erg goed gecontroleerd worden door de Douane, blijkbaar zie ik er ook zonder Arabische sjaal uit als een terrorist. En dan een paar uur wachten omdat mijn vliegtuig meer dan een uur vertraging heeft, vervelend. In het vliegtuig zat ik naast een Nederlandse vrouw en hebben we lekker gekletst en heb ik veel in het boek gelezen dat ik voor Pap heb gekocht “The Year of living Biblicaly” een erg grappig boek geschreven door een seculiere man die een jaar alle regels van de bijbel probeert te volgen. Toen ik in Istanbul probeerde over te stappen begonnen de problemen, door de vertraging van het eerste vliegtuig hadden we(ik en een andere groep Nederlanders) het 2e vliegtuig gemist. Na heel veel gedoe en van de ene naar de andere balie en dan weer naar de eerste gestuurd te zijn, zou Turkisch Airlines voor een hotel betalen. Maar ik moest wel zelf de visa betalen (20 dollar). Dat weigerde ik en na veel gezeur werd ook die voor me betaald, stuurde ze een vrouw met me mee die me door alle balies hielp(volgens mij wilde ze onderhand wel van me af) en werd ik met een busje (betaald door Turkisch Airlines) naar een 5 sterren Hotel gebracht. Om 12 uur in mn bed en om 4 uur weer opstaan, ontbijten en met het vliegtuig van 7:55 mee (wat trouwens ook weer vertraging had).
Op het vliegveld stond Mam te wachten en was ik eindelijk in Nederland. Onderweg naar huis nog een injectie gehaald in het ziekenhuis en toen naar huis. Eindelijk.



My last blog I wrote from Jerusalem. After having said farewell to the other people living in the Peace House, e-mails having exchanged, and with the owner Ibrahim, I took the bus to Ein Gedi Wadi. Here I had been the last week and I had forgotten my shoes there. I was allowed to check the room if my shoes were still there. After the room, the lost and found, luggage room and the Marsan having seen I came to the conclusion that my shoes weren’t there. I hope somebody else is happy with them. Then waiting an hour for the bus to Eillat. Eventually in the afternoon in Eillat arrived. From there to the border from Jordan. Passing the border wasn’t a problem, to get to Petra was. Eventually I took a taxi, who put me on a other taxi, who brought me to Petra. 2 hours later I was in Petra, where I went to Moon Valley Hotel, which was arranged by a French guide, who I had met in the Peace House in Jerusalem.
Next day the problems started, when I tried to get some money from the ATM at the Arabic Bank, my debitcard was swallowed, while I was sure I keyed the right code. After I went in and got my card back. I went to an other bank and tried to get some money there, wrong code, wrong code. What? After a lot of work and a lot of calls and having visited different banks I found out that my card was blocked. Shit, there I am in Jordan with 8 Dinar (8 euro) I had left. The banks were no help at all, my mother and the local post office were. After a lot, lot, lot of work, wining and frustration, we worked it out by letting my cards being definitely blocked and calling the Western Union Bank who gave me a emergency loan. Well with that I had to it for the rest of the week.
In the afternoon I visited Petra, a ancient city wich is completely hewn out of the rocks. A beautiful but very commercialized place. I had there a nice time talked to some boys who sold all kind of crap there. The people all looked very weird to me because I walked on bare feet the whole day ( my shoes were gone, my flip-flops broken and my sandels stank). But it was beautiful and I have taken a lot of pictures.
In the evening I wandered through the new Petra with its restaurants and over 50 hotels. Visited the Franch guide in her hotel, had a good conversation with the owner of the hgotel. And on the street I was invited by some guys for a drink and it was a nice evening.
Next day (Thursday) early up and with the bus back to Aquaba to pas the border, back to Israël. In Eillat searching for the Shelter Hostel , the taxi driver thought I said Shelton Hostel and brought me to an expansive Hotel. When he finally understood what I mend he was very angry because he had to drive 3 whole kilometers further. The Shelter Hostel is a hostel from a Dutch man, John, who came in Israel 40 years ago and found faith here, now he tries to convert people. I was at the bible study at 11 o’clock. That was good, every day they read a part from the Bible and then John explains something about it. The strange thing was, that I was the only one who responded on it and said that I didn’t agree here and there. After that I met the other residents/vollunteers. There were by the way a lot of Dutch people, also a curious phenomenon were Maxim and Haïm, 2 Jewish guys who were a few years older then I and who also lived in the Shelter. They had both a hard past with drugs and criminality. Until they, as they said, went to the Shelter and learned about Jesus. Now they are Messianic Jews (Jews who believe in Jesus) and they are doing much better now. In the afternoon I went to the beach from Eillat and there I have swum pleasant in the sea, laid in the sun and bought new flip-flops.
The next day I met at breakfast Daniël and Maria, a just married couple from round 26 years from Sweden. With them I went to snorkel and they learned me some Swedish. The snorkeling was beautiful and the Swedish were very nice.
In the afternoon when we were chattering nice on the terras from the Shelter Hostel a Finnish guest said out of nothing to me, “God just to me that he in your hard a Preachershard sees.” I was for a moment perplexed and then I said thanks for the compliment but that that was probably not true, because I don’t really like people who say to other people how to believe their faith. This was quite a strange experience. At dawn it was Erev Shabat, but in the Shelter hostel that was done quite different then in the rest of Israel. At first there came a lot of guests, groups from China, Peru, Norway, Argentina, Finland, Russia and the Sudanese refugees who live in the neighborhood. Then there was music in which Jesus was praised and after that John started to preached, a beautiful speech with a lot of power in his voice and at the same time the speech was translated in al present languages by somebody from the groups who understood English. Afterwards there was a free dinner for everybody.
Next day I tried to get the bus to Tel Aviv from 11:30 but it was already full. Just as the one from 13:00, so eventually I reserved the bus from 15:00. After having said good by to the Shelter Hostel and having exchanged e-mail addresses with the Swedish, did I go with 2 other Dutchies from the hostel with the bus to Tel Aviv. 5 hours later we arrived . Here I went looking for the hostel, Ha Yarkon 48, that was recommended to me by Sussane from Nes Ammim and up to bed. Next day early up, buying souvenirs for my familily. And up to the airport.
On the airfield checking in, I was very good checked by the customs, apparently I look even without Arabic shawl like a terrorist. Then waiting for a few hours because my airplane was more than an hour delayed was, enoying. In the airplane I sat next to a Dutch woman and we had a nice chat, I also read a lot in the book I bought for my father “The Year of living Biblicaly” a very funny book by a secular man who tries to live for one year by all the rules from the bible. When I arrived in Istanbul the trouble started, because of the delay from the first flight we(I and another Dutch group) missed the second flight. After very much trouble and being send from one desk to the other and then back to the first again, would Turkish Airlines pay for a Hotel. But I would have to pay for a Visa (20 dollars). I refused that and after again a lot of nagging they also paid that fir me, send a woman with me to get me through all the desks and procedures ( I think by that time they finally wanted to get rid of me) and was I brought with a bus (payed by Turkish Airlines) to a 5 star Hotel. At 0:00 in bed and at 4 o’clock up again, breakfast and with the airplane of 7:55 to the Netherlands (wich was by the way also delayed)
On the airfield my mother was waiting for me and was I finally back in the Netherlands. At the way home passing by by the Hospital to get another injection and then home. Finally.