Haasten en Wachten

Hier zit ik dan in de kiboetz Nes Ammim op de traagste laptop in het universum met een toetsen bord waar onderandere de z en de y zijn omgedraaid (veel kans op spellingsfouten dus). De reis was een gekkehuis, hij begon in Vlist met het op de bus stappen met mijn moeder en vervolgens een kwartier wachten op een vrachtwagen die langs de bus wil, daarna met de trein naar Schiphol en daar dan innig afsched nemen van Pap, Mam, Sophie en Tom.

Door de Gate en de reis is begonnen, stuntellig door de duane van Turkish Airlines(ik had nog een ijzeren naamkaartje onder mn kleren aan). Dan wachten omdat het vliegtuig 50 min vertraging heeft en nog enkele andere knullige dingen doen(lees 3x verkeerde mobile code inklikken, en dergelijke). Gelukig zat er naast me een bescherm Engel, Yasmine, een turkse vrouw die me bij alles hielp en, als ik het volgende vliegtuig niet zou halen, een slaapplaats aanbood. Niet halen? Ja want de planning was in Istanboel overstappen met een tussentijd van 1 uur, maar doordat het vliegtuig vertraging had waren er dat nog 5 min. Stress!!!! Maar daar was de Engel weer, zij leide me heel snel door het vliegveld naar de overstap balie, en leende me haar mobiel om mijn PUK code te regelen. Toen ik voorbij de balie was rende ik door het vliegveld om het inchekken te halen, van de ene kant van het vliegveld naar de andere, en das vermoeiend. Daar aangekomen inchekken(blijk ik mijn mobiel nog in mijn zak te hebben bij het poortje). En vervolgens weer 30 min wachten omdat ook dit vliegtuig vertraging heeft. Nog een vlucht van ong. 1 uur en geland in Tel Aviv, half 3 lokale tijd, Ondanks dit alles is vliegen geweldig ben ik achter gekomen, zolang je genoeg beenruimte hebt.

Aangekomen in Tel Aviv neem ik de trein naar Akko, die ieder uur gaat, wat blijkt dit is het enige uur van de dag dat hij niet tot Akko gaat, maar een halte eerder stopt dit is dan 5 voor 4, ik stap toch in want anders moet ik nog een uur wachten en daar had ik geen yin in. Dus een halte te vroeg eruit, en dan een taxi naar Nes Ammim genomen. De chauffeurs zijn hier trouwens gek, de mijne maakte ruzie over 2 telefoons terwijl hij met meer dan 100 kilometer per uur over de weg reed, vaak dus zonder handen aan het stuur en schreeuwend in zijn telefoons, en hij kon innens niet meer goed rekenen bij het teruggeven van het wisselgeld.

Eindelijk half 6 en ik ben in Nes Ammim, ik word naar mijn huis gebracht, door mijn mentor, een 20 jarige Duitse, Mirjam. dan eerst slapen tot 11 uur en dan om 12 een rondleiding krijgen van Mirjam en eten.
Nes Ammim is geweldig, ik slaap in een appartement in plaats van een barrak omdat die allemaal vol zitten. Dit is jammer omdat ik zo niet bij de andere jongeren zit, maar ik heb wel een eigen douche en een luxere kamer. De mensen hier yijn aardig en er zitten hier vooral Duitse jongeren en een paar Nederlandse meiden. Later met een paar meiden naar een markt gegaan en onderweg bijna verbrand door een wostijn/struiken brand aan de kant van de weg(lees 20 meter lang vlammen die tot halverwge de weg kwamen). Naar de markt en de Super geweest en wat gekocht.

Nu moet ik gaan want ik heb een feestje want 1 van de meiden is jarig. Nogmaals dank aan Yasmine zonder wie ik het niet in 1x gehaald zou hebben. Misschien zie ik haar ooit weer eens want ze heeft me uitgenodigd om een keer naar Istanboel te komen bij haar.

Shalom